رواية طموح فتاة (كاملة جميع الفصول) بقلم اماني السيد
نبدا الرواية (البارت الاول)
صباح جديد
صفيه : يا مليكه إنتى يا بت قومى فزى وكبت عليها مايه
مليكه : قامت مفزوعه ايوه ايوه صحيت
صفيه :قومى يا ختى نايمه لحد دلوقتي مش بقولك سبعه تكون السفره جاهزه قومى يلا
مليكه :حاضر أنا جايه هغير هدومى المبلوله دى وجايه
صفيه : انتى لسه هتغيرى ومسكتها من شعرها طويل وجرتها على المطبخ يلا علشان تتعلمى تصحى في المعاد اللى اقول عليه وبعدين اعملى اللى انتى عايزاه
مليكه:وهى بتعيط طيب سيبى شعرى والنبى ماهى جنى نايمه اشمعنى أنا ماتجيبى خدامه
صفيه :صفعتها بالقلم على وشها انتى بتردى عليا كمان
سمع نوح عياط وزعيق جه نوح بيجرى نوح :سبيها يا ماما انتى بتعملى اى
صفيه :سبينى يا نوح دى بترد عليا بنت نهى الجربوعه
مليكه: ملكيش دعوه بماما
صفيه: بتشد على شعر مليكه اكتر مش سيبها يا نوح انت مش سامع
نوح سلك شعر مليكه من صفيه بالعافيه وشدها بعيد عنها وقالها متمديش ايدك عليها تانى ياماما هى عندها حق هيا مش خدامه
صفيه: انت بتزعقلى علشان حته البتاعه دى يا ابن بطنى قلبي غضبان عليك ها وعملت نفسها زعلت وراحت اوضتها
نوح بص لمليكه:أنا آسف بالنيابة عنها اه وروحى غطى شعرك
مليكه اخدت بالها :قالتله شكرا يا نوح وجرت عل اوضتها وهيا زعلانه إن نوح شافها بشعرها وبتدعى على صفيه
نوح :اتنهد وراح لصفيه خبط على الباب بس محدش رد دخل لقه أمه قاعده على الكنبه مش مدياله وش
نوح : ياماما يا حبيبتي متزعليش منى بس انتى كنتى بتضربيها وانا مش عارف اعمل ايه
صفيه مش بترد
نوح : خلاص بقى يا سوسو قلبك ابيض
صفيه : خلاص ملكش دعوه بيها
نوح : بس مينفعش قصدى يعنى أنا هجبلك خدامه علشان حرام هيا عندها مذاكره
صفيه : خلاص مسمحاك يا نوح
مليكه : كانت لبست وبتحضر الفطار وحطتهه على السفره
محمود عمها : اى يا اختى ده كله جتك داهيه
مليكه : مش مستغربه أنه كان سامعها بتضرب من مراته وحتى متحركش ضحكت بسخريه آسفه
قعدو كلهم على السفره ومليكه في آخرها وكل شويه يقوموها تجيب حاجه عند فيها
نزلت جنى بلبسها فستان قصير لحد الركبه :هاى يا جماعه وبتبص على مليكه بقرف
صفيه : اقعدى يا حبيبتي
نوح : مش عاجبه لبسها وكان بيزعقلها الاول بس أبوه وأمه بيقولوا ملكش دعوه بيها
جنى قعدت بتبص فجأه زعقت لمليكه اى ده
مليكه : في حاجه في الاكل
ويتبع
